Odporność na plamienie płytek – klasy i metody czyszczenia
Odporność na plamienie płytek – co to jest?
Odporność na plamienie zależy w dużej mierze od mikrostruktury powierzchni licowej płytek ceramicznych. Im wyższa porowatość powierzchni, tym większe ryzyko, że zabrudzenia przenikną do głębszych warstw, co utrudnia ich usunięcie. To zjawisko prowadzi do powstawania trwałych plam, szczególnie na silniej eksponowanych obszarach, co negatywnie wpływa na wygląd powierzchni.
Badanie odporności na plamienie polega na działaniu roztworu testującego na powierzchnię płytki przez określony czas, a następnie na ocenie widocznych, nieodwracalnych zmian po procesie czyszczenia.
Środki plamiące używane w testach
- Roztwory przygotowywane na zamówienie w zależności od koloru i rodzaju płytek
- Jod – jako środek utleniający
- Olej z oliwek – jako substancja tworząca film
Metody czyszczenia płytek
- Metoda A: bieżąca woda o temperaturze 55 ± 5°C przez 5 minut
- Metoda B: gąbka i zwykły detergent o pH 6,5–7,5
- Metoda C: mocny, aktywny środek o pH 9–10, użyty szczotką obrotową o średnicy 8 cm z twardym włosiem przez 2 minuty przy 500 obr./min
- Metoda D: zanurzenie płytki w odpowiednim rozpuszczalniku (3% kwas solny, wodorotlenek potasu – roztwór 200 g/l, aceton) na 24 godziny, a następnie intensywne płukanie pod bieżącą wodą

Klasy odporności na plamienie
Odporność na plamienie płytek ściennej lub podłogowej klasyfikuje się w 5 klasach:
- Klasa 5: zabrudzenie usuwalne metodą A
- Klasa 4: zabrudzenie usuwalne metodą B
- Klasa 3: zabrudzenie usuwalne metodą C
- Klasa 2: zabrudzenie usuwalne metodą D
- Klasa 1: płytki nie można wyczyścić

Podsumowanie
Odporność na plamienie jest kluczowym parametrem przy wyborze płytek, zwłaszcza do kuchni, łazienki czy innych powierzchni narażonych na zabrudzenia. Wyższa klasa odporności oznacza łatwiejsze czyszczenie i dłuższe utrzymanie estetyki płytek.