Ścieralność płytek tarasowych

Klasa ścieralności płytek w przestrzeni miejskiej

 

Ścieralność płytek podłogowych – co to jest?

Klasa ścieralności płytek tarasowych i podłogowych informuje o odporności na ścieranie danego materiału, określając, jak intensywnie możemy poruszać się po powierzchni okładziny bez ryzyka uszkodzenia czy zmian w wyglądzie. Wyższa klasa ścieralności oznacza większą odporność na ścieranie, minimalizując ryzyko uszkodzenia płytek i utraty ich estetycznego wyglądu.

Gresy tarasowe są doskonałymi wyborami, charakteryzując się wysoką odpornością na ścieranie oraz innymi czynnikami. Normy dotyczące klas ścieralności płytek i gresu reguluje skala PEI, zgodnie z normami PN-EN ISO 10545-7.

Jak określa się klasę ścieralności?

Stopień ścieralności płytek szkliwionych informuje nas, ile obrotów narzędzia ścierającego musielibyśmy wykonać, aby zauważyć trwałe uszkodzenia na powierzchni. Klasyfikacja PEI ma ogromne znaczenie praktyczne – pozwala dobrać płytki nie tylko pod kątem estetyki, ale przede wszystkim trwałości. Warto pamiętać, że źle dobrana klasa ścieralności może prowadzić do szybkiego matowienia powierzchni, powstawania rys, a w konsekwencji do konieczności kosztownej wymiany okładziny.

Podczas wyboru płytek należy uwzględnić nie tylko intensywność ruchu, ale także obecność czynników dodatkowych, takich jak piasek, błoto, wilgoć czy obuwie z twardą podeszwą. To właśnie drobiny ścierne nanoszone z zewnątrz są jedną z głównych przyczyn przyspieszonego zużycia powierzchni płytek.

  • Klasa 0: maksymalna liczba obrotów – 100. Płytki tej klasy nie są przeznaczone do użytku podłogowego. Stosuje się je wyłącznie jako okładziny ścienne w miejscach całkowicie pozbawionych ruchu pieszego.
  • Klasa I: 150 obrotów. Odpowiednia do pomieszczeń o bardzo niskim natężeniu ruchu, takich jak sypialnie czy rzadko używane łazienki. Zaleca się je głównie tam, gdzie chodzi się boso lub w miękkim obuwiu.
  • Klasa II: 600 obrotów. Dobra do pomieszczeń mieszkalnych o umiarkowanym użytkowaniu, takich jak salony, jadalnie czy łazienki. Nie jest jednak zalecana do korytarzy ani wejść.
  • Klasa III: 750–1500 obrotów. Uniwersalne rozwiązanie do większości domów i mieszkań. Sprawdzi się w kuchniach, korytarzach oraz pomieszczeniach o średnim natężeniu ruchu.
  • Klasa IV: 2100–12000 obrotów. Przeznaczona do intensywnie użytkowanych przestrzeni, takich jak przedpokoje, schody, tarasy oraz małe obiekty komercyjne.
  • Klasa V: ≥12000 obrotów. Najwyższa odporność na ścieranie, rekomendowana do obiektów użyteczności publicznej, centrów handlowych, dworców oraz miejsc o bardzo dużym natężeniu ruchu.

Tabela porównawcza klas ścieralności PEI

Klasa PEI Liczba obrotów Zalecane zastosowanie Poziom natężenia ruchu
PEI 0 do 100 Ściany Brak ruchu
PEI I 150 Sypialnie, łazienki Bardzo niski
PEI II 600 Salony, jadalnie Niski
PEI III 750–1500 Kuchnie, korytarze Średni
PEI IV 2100–12000 Schody, tarasy, podjazdy Wysoki
PEI V >12000 Obiekty publiczne, drogi, dróżki, place miejskie Bardzo wysoki

Ścieralność płytek tarasowych.webp

Zalecenia praktyczne

Zalecane miejsca stosowania płytek gresowych o wysokiej klasie ścieralności

Zaleca się stosowanie płytek gresowych w miejscach o najwyższym natężeniu ruchu pieszego, zwłaszcza tam, gdzie istnieje ryzyko dostawania się drobin ściernych, takich jak piasek.

Podsumowanie

Wybór odpowiedniej klasy ścieralności płytek podłogowych to inwestycja w trwałość i estetykę. Analiza warunków użytkowania oraz skorzystanie z klasyfikacji PEI pozwala uniknąć błędów i cieszyć się funkcjonalną podłogą przez długie lata.